رویای من نبود
حرفی به لب نداشت
من سرد بودم از
عشقی که تب نداشت
عشقی که قلبمو
تحقیر کرده بود
رویامو اشتباه
تعبیر کرده بود
بردم به خلوتم
این حسو با خودم
پیدا نمی شدی
عاشق نمی شدم
تو رد قلبمو
از آسمون زدی
بغضم گرفته بود
وقتی که اومدی
بردم به خلوتم
این حسو با خودم
پیدا نمی شدی
عاشق نمی شدم
تو رد قلبمو
از آسمون زدی
بغضم گرفته بود
وقتی که اومدی
حالم کنارت از
هر لحظه بهتره
دستامو این هوا
سمت تو می بره
داره جهان من
تغییر می کنه
اسمتو ذهنمو
تسخیر می کنه
بردم به خلوتم
این حسو با خودم
پیدا نمی شدی
عاشق نمی شدم
تو رد قلبمو
از آسمون زدی
بغضم گرفته بود
وقتی که اومدی
بردم به خلوتم
این حسو با خودم
پیدا نمی شدی
عاشق نمی شدم
تو رد قلبمو
از آسمون زدی
بغضم گرفته بود
وقتی که اومدی

خیالی نیست اگه عمری به پای عشق تو رفته
برو جونم فراموشی دوای دردِ مرده
اگه روزا برای من همش تکرارِ درده
فدای تارِ موی تو دلم بی تاب و سرده
اگه هرشب پریشونم اگه کابوسه توو خوابم
همه تقدیرِ من بوده من از قسمت نمی نالم
برام از اون همه مهرت نمونده جز پشیمونی
برو ای بی وفا ای یار می مونم با پریشونی
میرم تا اون ور ابرا یه صبح روشنی باشه
میرم شاید دلِ تنگم به دور از غم کمی واشه
خداحافظ اگه فردا بشه پایانِ این دنیا
میرم شاید که آروم شم میونِ خواب و رؤیاها
خیالی نیست اگه عمری به پای عشقِ تو رفته
برو جونم فراموشی دوای دردِ مرده
اگه روزا برای من همش تکرارِ درده
فدای تارِ موی تو دلم بی تاب و سرده

از لحظه ای که ضربانه قلبم شد چند برابر شدم عاشقه تو
تصمیم گرفتم بشم اون کسی که پای تو میده همه زندگیشو
فرق داری تو با همه حست تو نگاهمه از وقتی به یادمه خاصی

خوشبختی کنارمه مثله تو خیلی کمه رو عشقت یه عالمه حساسی
یه عصر شاعرانه منو تو و خیابون سکوته کوچه ها و صدای خنده هامون
قدم بزن میونه مسیر خاطراتم ببین از اوله راه تا آخرش باهاتم

تصمیم گرفتم واسه هر دو تامون از آرزوها سایه بون بسازم
من مطمئنم شبیه خود تو پر شادیه این اتفاقه تازم
فرق داری تو با همه حست تو نگاهمه از وقتی به یادمه خاصی

خوشبختی کنارمه مثله تو خیلی کمه رو عشقت یه عالمه حساسی

یه عصر شاعرانه منو تو و خیابون سکوته کوچه ها و صدای خنده هامون
قدم بزن میونه مسیر خاطراتم ببین از اوله راه تا آخرش باهاتم

این زندگی عالیه با تو هر ثانیه دوست دارم دنیاتو

یه عصر شاعرانه منو تو و خیابون سکوته کوچه ها و صدای خنده هامون

قدم بزن میونه مسیر خاطراتم ببین از اوله راه تا آخرش باهاتم

نه سهم من نیست سکوت ممتد یه جای خالی
من توی شوک این اتفاقم تو در چه حالی
کو هم صدایی که غصه هامو ازم بگیره
کو ادمی همیشه میگفت هیچ وقت نمیره
عشق این بار به گریه هام خندید
روزای خوب رو از خاطره هام دزدید
حیف چشمات سهم یکی دیگس
من تنها وسط این بن بست

نه حدس این که کنارش هستی عذابه واسم
کاش گوش میکردی یه لحظه به التماسم
من توی شوکم یادم نمیره گذشته ها رو
هیچ ارزویی محاله دیگه بگیره جاتو
عشق این بار به گریه هام خندید
روزای خوب رو از خاطره هام دزدید
حیف چشمات سهم یکی دیگس
من تنها وسط این بن بست

یه عطر خوب توو هوای عیدِ
که با روزای دیگه فرق داره
یه پیک خوش خبر از اولِ صبح
میاد و با خودش شادی میاره
تمومِ لحظه هامونو میگیره
یه حس خوب یه حس بی نهایت
شبیه برکه ها به سمتِ دریا
همه دعوت شدیم به این ضیافت
عید اومده خونه رو آذین کنین
یه آشنا به خونمون سر زده
تمومِ شهر خنده به لب میارن
دوباره تقویم میگه عید اومده
توو این ثانیه های آسمونی
خدا نزدیکتر میشه به دنیا
زمین آینه ی خورشید وماهه
به این میگن یه اتفاقِ زیبا
پر از گل واژه های مهربونی
پُر از آرامش و عشقِ دلامون
رسیده فرصتِ امیدواری
برای استجابتِ دعامون